Konya Çeltik Escort Gizem

Herkesin kendine göre bir bildiği var sonuçta bu hayatta. Yaşama dair edindiğiniz tecrübelerin bir kısmını bir kenara bırakıp kendinizi akışa bırakmanız gerekebiliyor. Herkesin umut dolu bir yaşantısı olmasını oldukça isteyebilirsiniz. Sıraya koymuş oldulğunuz hayati durumların üstesinden gelebilmek istiyorsanız eğer kendi yaşamınıza olabildiğince odaklanmanız gerekebiliyor. İstemesiz olarak sergilemiş olduğunuz tavırların hepsini bir kenara bırakmanız gerekebiliyor. Sorun gördükçe hayatınız sorunlar çoğalıyorsa artık sakinlemenin zamanı gelmiş demektir. Üzerinizden gerekli yükü atlatabilmeniz için sıradan sergilermiş olduğunuz tavırları unutun, hayattan fazlasını istemeye devam etmek istiyorsanız eğer oyunu kuralına göre oynamanız gerekebiliyor. İçinizdeki doğru etkiyi yakalayabilmek içinse sıradan bir durumdan kurtulmak gerekebiliyor. Kendisini tahıl ambarında zanneden insanların çıkmaz noktalarında yapması gereken oldukça ciddi durumlar varken heves misali yaşanan durumlar canımı sıkmıyor değil. Herkesin kendine göre bir bildiği ve yaşadığı varken kimsenin beni olumsuz etkilemesini istemiyorum. Sorunların üstesinden gelebilmek içinse düzene uymak gerekiyor ya orası işte insanın tadını kaçırıyor. Herkes bir ritim tutturmuş gidiyor. Bense bu hayatın neresinden diyorum, içimde geçmişin yılgınlıkları, hayasız akınlar ve istismar edilmiş duygularımdan başka ortada birşey göremiyorum. Herkesin kendine dair çıkardığı konuların üstesinden gelebilmek gerekiyor, faydacı bakan zihniyetlerin yaşamında tek düzelik nereye kadar olacak belirsiz. Bunun adına yaşam koymak ne kadar doğru? Fıtratlarda olan içselleştirmeler ve hazin sonla biten hikayelerden artık çok yorulmadık mı? Bana kim ne nefes olacak bu hayatta derken önüme çıkana göre mi yaşıyorum yoksa isteklerimi mi gerçekleştiriyorum orası belirsiz gibi duruyor. Şimdilik kelimesini hayatıma adapte etmeye kalktığımda arkasından neler gelecek bilmiyorum. Yaşamın sunduğu cilveler adı altındaki çilelerin üstesinden gelebilecek gücüm yok artık. Yorgun ve yılgın bir halde ilerlemeye çalışırken beni neyin mutlu edeceğini bilmemek ne kadar acı verici. Herkes kendi pencerisinden bakarak bir yorum katıyor yaşantıma. İnanın bana, ne hakla diye bile soramıyorum çünkü hayatı emaneten yaşıyormuşum algısını adapte ettim sanırım kendime. Bunun üstesinden nasıl gelebileceğim konusuyla alakalı hiçbir fikrim dahi yok. Sorunsalların birikerek ilerlemesine izin vermiyorken karşımdaki insanların ben yanındayım mesajları bile bir yere kadar samimi geliyor bana. Hayatımın içine ettim diye düşünmeden zaten edemiyorken artık kurtarıcı bekliyor olmamam çevremdeki herkesi şaşırtıyor. Benimle beraber hayata dört elle sarılabilecek insanlara zaman ayırıyorken onlar tarafından yargılanmaksa hiçte iç açıcı bir durum değil!